Wenecja to miasto regionu Veneto w północnych Włoszech. Miasto położone jest nad Morzem Adriatyckim, u ujścia rzeki Pad, i liczy około 1,1 miliona mieszkańców.
Miasto zostało założone przez Rzymian w czasach starożytnych i było zamieszkane od czasów prehistorycznych. Zostało zasiedlone przez Greków, następnie przez Rzymian, a następnie w 753 r. stało się częścią Cesarstwa Bizantyjskiego. W 1420 roku Wenecja stała się niezależną republiką, której pierwszym dożem był doż Enrico Dandolo (tytuł używany jest do dziś). Republika trwała do 1797 roku, kiedy Napoleon najechał Włochy i przyłączył je do Francji.
Wenecja od wieków jest jednym z najważniejszych miast w Europie, ale jej historia sięga czasów prehistorycznych.
Wenecja to wyjątkowe miasto na świecie. Jest to miasto zbudowane nad morzem i otoczone wodą. Został założony w V wieku pne przez Etrusków, którzy byli ludem ze środkowych Włoch.
Architektura wenecka ma swoje korzenie w architekturze rzymskiej, ale jest również pod wpływem innych kultur, takich jak grecka i bizantyjska. Wenecja zawsze była miejscem wielkiej twórczości kulturalnej i artystycznej, co widać w wielu muzeach i galeriach.
Wenecja to miasto na wyspie Lago di Venere, w Lagunie Weneckiej, w północnych Włoszech. Znajduje się między Padwą a Wenecją i jest otoczony kanałami. Miasto zamieszkuje około 1,2 miliona osób.
Miasto zostało założone w 452 roku przez uchodźców z barbarzyńskiego plemienia Hunów, wygnanych ze swojej ojczyzny przez Cesarstwo Rzymskie. Nazwa „Wenecja” pochodzi od „venere”, po łacinie „ptak”. Pierwsza wzmianka o Wenecji pojawiła się w dokumencie z 847 r. jako „Venedi”, co oznacza „ptak”. W 869 był rządzony przez hrabiego imieniem Enrico I i stał się częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego w 951, kiedy cesarz Otto I podarował go swojemu synowi Ottonowi